กลับ
คำว่า
ปเวส, ปเวสน์
ความหมาย
[ปะ-] น. ประเวศ, ประเวศน์. {ป.: ส. ปฺรเวศ, ปฺรเวศน}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปโกฏิ
- [ปะโกด] น. ชื่อมาตรานับ = ๑๐๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐ {เท่ากับสิบล้านโกฏิ}. {ป.}. {ดู โกฏิ}.
ปโยธร
- น. "ผู้ทรงไว้ซึ่งนํ้า" คือ เมฆ เช่น อันว่าปโยธรอัศจรรย์ ก็ให้โบษขรพรรษธารา {ม. คำหลวง ทศพร}: "สิ่งที่ทรงไว้ซึ่งนํ้านม" คือ ถัน, ปโยธรา ก็ว่า. {ป., ส.}.
ปโยธรา
- น. "สิ่งที่ทรงไว้ซึ่งนํ้านม" คือ ถัน เช่น หนึ่งถันปโยธราเต็มเคร่งครัด เพราะเจ้าพลัดอดนม {ม. คำหลวงมัทรี}, ปโยธร ก็ว่า. {ส.}.
ปก ๑
- ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก: แผ่นผ้าที่ติดปากกระเป๋าเสื้อ, แผ่นผ้าที่ติดกับคอเสื้อพับตลบลงมาหรือแบะออกทั้ง ๒ ข้าง เช่น ปกเชิ้ต ปกเสื้อนอก. ปกกระพอง น. แผ่นผ้าที่ปิดตรงกระหม่อมของช้างหลวง. ปกเกศ ก. ปกเกล้า, คุ้มครอง. ปกครอง ก. ดูแล, คุ้มครอง, ระวังรักษา: บริหาร. ปกคลุม ก. แผ่คลุมอยู่เบื้องบน. ปกป้อง ก. คุ้มครองป้องกัน. ปกปักรักษา ก. ดูแลรักษา. ปกปิด ก. ปิดไม่ให้รู้หรือไม่ให้เห็น, ปิดไว้เป็นความลับ.
ปก ๒
- {โบ} น. แว่นแคว้น เช่น ได้ขึ้นเสวยราชย์เป็นพระยาผ่านในปกเมืองเนืองทั้งปกเขม ครั้นเต็มสมบูรณ์สามสิบแปดข้าว เข้าศักราชเจ็ดร้อยห้าสิบแปด กลายท่านได้ปราบต์ทั้งปกกาวชาวด้านหนตีนเถิงฝั่งของ {จารึกวัดบูรพาราม}.