กลับ
คำว่า
ปการ
ความหมาย
[ปะกาน] น. อย่าง, ชนิด. {ป.: ส. ปฺรการ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปกิณก-, ปกิณกะ
- [ปะกินนะกะ-] ว. เรี่ยราย, เบ็ดเตล็ด, กระจาย, ระคนกัน, คละกัน, {มักใช้ประกอบหน้าศัพท์} เช่น ปกิณกคดี. {ป. ปกิณฺณก: ส. ปฺรกีรฺณก}.
ปกีรณัม
- [ปะกีระนำ] ก. จำแนกหรือกระจายออกไป, เขียนเป็น ปกีรณำ ก็มี เช่น ปกีรณำ พจนาดถ์. {ส. ปฺรกีรณํ}.
ปง
- ว. เสียงดังเช่นนั้น, ปงปัง ก็ว่า.
ป่ง
- น. พื้นดินที่มีเกลือสินเธาว์ผุดเกรอะกรังอยู่, ป่าหรือดินที่มีป่ง เรียกว่า ป่าป่ง ดินป่ง, เรียกผีที่เชื่อว่ามีอยู่ในที่เช่นนั้น ว่า ผีป่ง, เรียกลักษณะที่นั่งบนห้างที่ใช้ไม้ขัดและผูกเป็นแคร่บนต้นไม้หรือบนกอไผ่เพื่อคอยเฝ้าดูหรือยิงสัตว์ที่มากินดินป่ง ว่า นั่งป่ง, โป่ง ก็ว่า.
ปงช้าง
- ดู หนอนตายหยาก {๑}.