[ปะกินนะกะ-] ว. เรี่ยราย, เบ็ดเตล็ด, กระจาย, ระคนกัน, คละกัน, {มักใช้ประกอบหน้าศัพท์} เช่น ปกิณกคดี. {ป. ปกิณฺณก: ส. ปฺรกีรฺณก}.