กลับ
คำว่า
ประโพธ
ความหมาย
น. การตื่นจากหลับ คือมีสติ: การรู้ทั่ว. {ป. ปโพธ: ส. ปฺรโพธ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ประโมง
- น. การจับสัตว์นํ้า: คนเลี้ยงชีพในทางจับสัตว์นํ้า: โดยทั่วไปใช้ ประมง.
ประโมทย์
- น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, โดยมากใช้ ปราโมทย์.
ประโยค
- [ปฺระโหฺยก] {ไว} น. คำพูดหรือข้อความที่ได้ความบริบูรณ์ตอนหนึ่ง ๆ เช่น ประโยคบอกเล่าประโยคปฏิเสธ ประโยคคำถาม: ชั้นแห่งความรู้ภาษาบาลี เช่น เปรียญ ๓ ประโยค สอบได้ประโยค ๓: ความเพียรเครื่องประกอบ, ความเพียร เช่น ประโยคสัมปทาหมายถึง การถึงพร้อมด้วยความเพียร. {ส. ปฺรโยค: ป.ปโยค}. ประโยคประธาน น. หลักไวยากรณ์, หลัก. ประโยควิเศษณ์ {ไว} น. กริยาวิเศษณานุประโยค.
ประโยชน์
- [ปฺระโหฺยด] น. สิ่งที่มีผลใช้ได้ดีสมกับที่คิดมุ่งหมายไว้, ผลที่ได้ตามต้องการ, สิ่งที่เป็นผลดีหรือเป็นคุณ, เช่น ประโยชน์ของการศึกษา ประโยชน์ของโรงเรียน. {ส. ปฺรโยชน: ป. ปโยชน}.
ประโรหิต
- น. ปุโรหิต, พราหมณ์ซึ่งเป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์. {ส. ปฺรโรหิต: ป. ปุโรหิต}.