ความหมาย

• 
  

  ก. ประกอบเข้าทั้ง ๒ ข้างเพื่อให้แน่น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ประกับ ๒ - {โบ} น. วัตถุใช้แทนเงินปลีก ขนาดเท่าเหรียญมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑ นิ้ว ทำด้วยดินเผาตีตราต่าง ๆ.

• ประกาย - น. แสงที่เห็นกระเด็นกระจายออกจากวัตถุที่ลุกเป็นไฟ เช่น ประกายลูกไฟ, แสงที่เห็นกระเด็นกระจายออกจากของแข็งบางอย่างที่กระทบกันอย่างแรง เช่น ดาบกระทบกันเป็นประกาย ตีเหล็กไฟเป็นประกาย, ความแวววาวที่เหลี่ยมเพชรเป็นต้นกระทบแสง, แสงแปลบปลาบอย่างแสงฟ้าแลบ, โดยปริยายหมายถึง แสงที่มีลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ตาเป็นประกาย, แสงสะท้อนจากสิ่งที่เป็นมันเป็นเงา เช่น ประกายแสงจากกระเบื้องหลังคาโบสถ์. {แผลงมาจากผกาย}. ประกายพรึก [ปฺระกายพฺรึก] น. ชื่อดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาเช้ามืด เรียกว่า ดาวประกายพรึก, ดาวรุ่ง ก็เรียก, ถ้าเห็นในเวลาหัวคํ่า เรียกว่า ดาวประจำเมือง. {ข. ผกาย ว่า ดาว + พรึก ว่า รุ่ง}.

• ประการ - น. อย่าง เช่น จะทำประการไร, ชนิด เช่น หลายประการ: ทำนอง, แบบ, เช่น ด้วยประการฉะนี้. {ส.ปฺรการ: ป. ปการ}.

• ประกาศ - ก. ป่าวร้อง, แจ้งให้ทราบ, เช่น ประกาศงานบุญงานกุศล. น. ข้อความที่แจ้งให้ทราบทั่วกัน เช่นประกาศของวัด ประกาศของบริษัท: ข้อความที่ทางราชการแจ้งให้ประชาชนทราบหรือวางแนวทางให้ปฏิบัติ เช่น ประกาศพระบรมราชโองการ ประกาศกระทรวง ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี. {ส. ปฺรกาศ:ป. ปกาส}.

• ประกาศก - [-กาสก] {แบบ} น. ผู้ประกาศ. {ส. ปฺรกาศก}.