กลับ
คำว่า
ประกิต
ความหมาย
{แบบ} ก. แจ้งความ, ประกาศ, แสดง. {ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ประกีรณกะ, ประเกียรณ
- [-กีระนะกะ, -เกียนระนะกะ] ว. เรี่ยราย, เบ็ดเตล็ด, กระจาย, ระคนกัน, คละกัน. {ส. ปฺรกีรฺณก: ป. ปกิณฺณก}.
ประคด
- น. เครื่องคาดเอวหรืออกของพระภิกษุสามเณร, ถ้าเป็นสายถักเป็นแผ่นสำหรับคาดเอว เรียกว่า ประคดเอว, ถ้าเป็นผืนผ้าสำหรับคาดอก เรียกว่า ประคดอก, รัดประคด ก็เรียก: ผ้าสำหรับคาดเอวทับเครื่องแบบขุนนางสมัยโบราณ.
ประคนธรรพ, ประคนธรรพ
- [-คนทับ, -คนทัน] ดู ประโคนธรรพ, ประโคนธรรพ์.
ประคบ
- ว. เรียกผ้าที่ห่อเครื่องยาผูกเป็นลูกกลม ๆ อังไฟแล้วนาบหรือคลึงบริเวณที่ปวด ว่า ลูกประคบ. ก. นาบหรือกดคลึงด้วยลูกประคบ. ประคบประหงม ก. ทะนุถนอม, ฟูมฟักรักษา.
ประคอง
- ก. พยุงให้ทรงตัวอยู่ เช่น ประคองตัวเอง, ช่วยพยุงไม่ให้เซไม่ให้ล้มเป็นต้น เช่น ประคองคนเจ็บให้ลุกประคองคนแก่เดิน, ระมัดระวังไม่ให้หกหรือพลั้งพลาดเช่น ประคองชามแกงให้ดี, โอบรัดเบา ๆ เช่น หนุ่มสาวเดินประคองกันไป: โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ประคองสถานการณ์บ้านเมืองไว้ให้ดี.