ความหมาย

• 
  

  ก. ทำให้งดงามและละเอียดลออยิ่งขึ้น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ประดิด เป็น ประดิดประดอย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ประดัก ๆ - ว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.

• ประดักประเดิด - ว. รี ๆ รอ ๆ, ที่ทำให้รู้สึกลำบากยุ่งยากกายหรือใจ.

• ประดัง - ว. ยัดเยียดกันเข้ามา เช่น คนประดังกันเข้ามา, มาติด ๆ พร้อม ๆ กัน เช่น งานประดังเข้ามา: ดังขึ้นพร้อมกัน, แซ่ซ้อง, {หมายเอาเสียง}.

• ประดับ - ก. ตกแต่งให้งามด้วยสิ่งต่าง ๆ มีสร้อย แหวนเป็นต้น เช่น ประดับเหรียญตรา ประดับอาคารสถานที่ประดับโคมไฟ, โดยปริยายหมายความว่า ประกอบ, เพิ่ม, เช่น ประดับบารมี. ประดับประดา {ปาก} ก.ประดับ.

• ประดา ๑ - ว. บรรดา, ทั้งหมด, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ เต็ม เป็น เต็มประดา หมายความว่า เต็มที. ก. เรียงหน้ากันเข้าไป. ประดาตาย ว. แทบตาย ในความว่า แทบล้มประดาตาย. ประดาทัพ ก. ตั้งกองทัพเรียงหน้ากระดานเข้าไป. ประดาพล ก. ยกพลเรียงหน้าเข้าไป. ประดามี {ปาก} ว. ที่มีอยู่ทั้งหมด, บรรดามี ก็ว่า. ประดาเสีย ว. ล้วนแต่เสียทั้งนั้น, เสียมาก, เลวเต็มที.