ความหมาย

• 
  

  ก. ตกแต่งให้งามด้วยสิ่งต่าง ๆ มีสร้อย แหวนเป็นต้น เช่น ประดับเหรียญตรา ประดับอาคารสถานที่ประดับโคมไฟ, โดยปริยายหมายความว่า ประกอบ, เพิ่ม, เช่น ประดับบารมี. ประดับประดา {ปาก} ก.ประดับ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ประดา ๑ - ว. บรรดา, ทั้งหมด, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ เต็ม เป็น เต็มประดา หมายความว่า เต็มที. ก. เรียงหน้ากันเข้าไป. ประดาตาย ว. แทบตาย ในความว่า แทบล้มประดาตาย. ประดาทัพ ก. ตั้งกองทัพเรียงหน้ากระดานเข้าไป. ประดาพล ก. ยกพลเรียงหน้าเข้าไป. ประดามี {ปาก} ว. ที่มีอยู่ทั้งหมด, บรรดามี ก็ว่า. ประดาเสีย ว. ล้วนแต่เสียทั้งนั้น, เสียมาก, เลวเต็มที.

• ประดา ๒ - ก. ดำทน เช่น ประดานํ้า ประดาดิน. ประดาน้ำ น. เรียกผู้ชำนาญดำนํ้า ว่า นักประดาน้ำ.

• ประดาก - {แบบ} น. ธงรูปสี่เหลี่ยมหรือสี่เหลี่ยมผืนผ้า. {ป. ปฏาก: ส. ปตาก, ปตากา}.

• ประดาป - น. ความร้อน, ความร้อนใจ, ความร้อนรน: อำนาจ, ความเป็นใหญ่, เกียรติยศ. {ส. ปฺรตาป: ป. ปตาป}.

• ประดาษ - ว. ตกต่ำ เช่น โอ้ครั้งนี้มิได้เห็นเช่นฉลอง เพราะตัวต้องตกประดาษวาสนา {นิ. ภูเขาทอง}. {ข. ผฺฎาส ว่า ผิดระเบียบ นอกรีตนอกรอย}.