ความหมาย

• 
  

  ว. ชั่ว, ร้าย. {ป. ปทุฏฺฐ: ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฐ}. ประทุฐจิต [ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ประทุน - น. หลังคาเรือ รถ หรือเกวียนที่มีรูปโค้งคุ่มตามรูปเรือ รถ หรือเกวียน, เรียกมุ้งครอบที่หุบและกางได้คล้ายร่ม ว่า มุ้งประทุน.

• ประทุมราค - [ปฺระทุมมะราก] น. ปัทมราค, พลอยสีแดง, ทับทิม, เช่น แขกเต้าตากปีกปาก ประทุมราคแดงฉัน {เสือโค}. {ป. ปทุมราค: ส. ปทฺมราค}.

• ประทุษ - ก. ทำร้าย, ทำชั่ว, ทำเลวทราม, ทำผิด, เบียดเบียน. {ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺฐ: ป. ปทุฏฺฐ}. ประทุษร้าย [ปฺระทุดสะ-] ก. ทำให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทำให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน.

• ประทุษฏ์, ประทุษฐ์ - ว. ชั่ว, ร้าย. {ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺฐ: ป. ปทุฏฺฐ}. ประทุษฏจิต, ประทุษฐจิต [ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

• ประธาน ๑ - น. ตำแหน่งผู้ที่เป็นหัวหน้าหรือเป็นใหญ่ในที่ประชุม เช่น ตำแหน่งประธานรัฐสภา ตำแหน่งประธานกรรมการ, เรียกผู้ที่เป็นหัวหน้าหรือเป็นใหญ่ในที่ประชุม เช่น ประธานรัฐสภา ประธานกรรมการ. ว. ที่เป็นหลักสำคัญในที่นั้น ๆ เช่น พระประธาน.