ความหมาย

• 
  

  ก. ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน, ปรองดองกัน, อะลุ้มอล่วยกัน. ประนีประนอมยอมความ {กฎ} น. ชื่อสัญญาซึ่งผู้เป็นคู่สัญญาทั้ง ๒ ฝ่ายระงับข้อพิพาทอันใดอันหนึ่งซึ่งมีอยู่หรือจะมีขึ้นนั้นให้เสร็จไปด้วยต่างยอมผ่อนผันให้แก่กัน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ประบัด - {โบ} ก. ฉ้อโกง เช่น ท่านว่าหญิงร้าย จะแกล้งประบัดสินท่าน {สามดวง}, กระบัด ตระบัด หรือ สะบัดก็ใช้.

• ประบาต - น. เหว. ก. ตกลงไป, ตกไป. {ส. ปฺรปตน: ปปตน}.

• ประปราน - [-ปฺราน] ก. ข้อนอก, ตีอก, ร้องไห้.

• ประปราย - [-ปฺราย] ว. มีกระจายอยู่ห่าง ๆ เช่น ผมหงอกประปราย ผลไม้ติดประปราย, มีห่าง ๆ เป็นระยะ ๆ, เรี่ยราย, เล็กน้อย, เช่น ยิงกันประปราย.

• ประปา - น. นํ้าที่เกรอะกรองให้สะอาดปราศจากเชื้อโรคแล้วจ่ายไปให้ประชาชนบริโภคใช้สอย เรียกว่า นํ้าประปา, เรียกรัฐวิสาหกิจซึ่งมีหน้าที่จัดทำและจำหน่ายนํ้าประปา ว่า การประปา, เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับการนี้ เช่น ก๊อกประปา ท่อประปา. {ส. ปฺรปา: ป. ปปา}.