ความหมาย

• 
  

  [ปฺระวัด] น. ความเป็นไป. {ส. ปฺรวรฺตน: ป. ปวตฺตน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ประวัติ, ประวัติ- - [ปฺระหฺวัด, ปฺระหฺวัดติ-, ปฺระหวัด-] น. เรื่องราวว่าด้วยความเป็นไปของคน สถานที่ หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ประวัติศรีปราชญ์ ประวัติวัดมหาธาตุ. {ป. ปวตฺติ}. ประวัติการ [ปฺระหฺวัดติกาน, ปฺระหฺวัดกาน] น. เรื่องราวที่เป็นมาแล้วแต่ก่อนตามลำดับสมัย. ประวัติการณ์ [ปฺระหฺวัดติกาน, ปฺระหฺวัดกาน] น.เหตุการณ์ที่มีค่าควรบันทึกหรือจดจำไว้. ประวัติกาล [ปฺระหฺวัดติกาน, ปฺระหฺวัดกาน] น. สมัยที่มีบันทึกเหตุการณ์.ประวัติศาสตร์ [ปฺระหฺวัดติสาด, ปฺระหฺวัดสาด] น. วิชาว่าด้วยเหตุการณ์ที่เป็นมาหรือเรื่องราวของประเทศชาติเป็นต้นตามที่บันทึกไว้เป็นหลักฐาน.

• ประวาต - [ปฺระวาด] ก. พัด, กระพือ. {ส.}.

• ประวาล - [ปฺระวาน] น. หน่อหรือแขนงต้นไม้ที่แตกออก. {ส. ปฺรวาล: ป. ปวาล}.

• ประวาลปัทม์ - [ปฺระวาละปัด] น. ดอกบัวแดง. {ส. ปฺรวาลปทฺม}.

• ประวาลผล - [ปฺระวาละผน] น. ไม้จันทน์แดง. {ส.}.