ความหมาย

• 
  

  [ปะหฺรัก] ก. หัก. ปรักหักพัง ก. ชำรุด, ทรุดโทรม, {ใช้แก่สิ่งก่อสร้าง}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปรักปรำ - [ปฺรักปฺรำ] ก. กล่าวโทษหรือให้การใส่ร้ายเกินความเป็นจริง.

• ปรักมะ - [ปะรักกะ-] น. ความเพียร, ความบากบั่น. {ป.ปรกฺกม}.

• ปรัง - [ปฺรัง] น. เรียกนาที่ต้องทำในฤดูแล้ง ว่า นาปรัง. {ข. ปฺรัง ว่า ฤดูแล้ง}. ว. เกินเวลา, เกินกำหนด, เช่น จมปรัง ว่า อยู่เกินเวลา.

• ปรัชญา - [ปฺรัดยา, ปฺรัดชะยา] น. วิชาว่าด้วยหลักแห่งความรู้และความจริง. {ส.}.

• ปรัด - [ปะหฺรัด] {กลอน} ก. แต่ง.