กลับ
คำว่า
ปรัตยัย
ความหมาย
[ปฺรัดตะ-] {โบ: กลอน} น. ปัจจัย. {ส. ปฺรตฺยย: ป. ปจฺจย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปรัตยุตบัน, ปรัตยุบั
- [ปฺรัดตะยุด-, ปฺรัดตะ-] น. ปัจจุบัน. {ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน: ป. ปจฺจุปฺปนฺน}.
ปรัตยูษ
- [ปฺรัดตะ-] {โบ: กลอน} ว. ปัจจูส, เช้ามืด, ใกล้รุ่ง. {ส. ปฺรตฺยูษ: ป. ปจฺจูส}.
ปรัตยูห์
- [ปฺรัดตะ-] {โบ: กลอน} น. อันตราย, ความขัดข้อง. {ส. ปฺรตฺยูห: ป. ปจฺจูห}.
ปรัน
- [ปฺรัน] ก. เอาของใหญ่กระแทกหรือดันเข้าไปในของเล็ก {มักใช้เป็นคำด่า}.
ปรั่น, ปรั้น
- [ปฺรั่น, ปฺรั้น] ว. เสียงแปร้น เช่น ร้องก้องปรั่นประดิรพยทั่วแล {ม. คำหลวง สักบรรพ}.