กลับ
คำว่า
กระป่ำ ๑
ความหมาย
ว. เป็นปุ่มป่ำ เช่น บนเขากระป่ำ {ม. คำหลวง กุมาร), มักใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระป่ำ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระป่ำ ๒
- ว. อร่อย เช่น อนี้ต้นหว้าหวานกระป่ำ {ม. คำหลวง กุมาร: มัทรี}.
กระปุก
- น. ภาชนะเครื่องปั้นดินเผาหรือแก้วเป็นต้น รูปป้อม ๆ เตี้ย ๆ ขนาดเล็ก โดยมากปากแคบ ก้นสอบ, ลักษณนามเรียกทะลายของผลระกำหรือผลจาก เช่น ผลระกำกระปุกหนึ่ง ผลจาก ๒กระปุก. กระปุกหลุก, กระปุ๊กลุก ว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.
กระปุ่ม
- {ถิ่น–อีสาน} น. เครื่องสานชนิดหนึ่งส่วนล่างใหญ่ส่วนบนเล็ก รูปกลม มีฝาสวมลงลึก สำหรับใส่สิ่งของพ่อค้าหาบเร่มักใช้, อีสานว่า กะปุ่ม.
กระปุ่มกระป่ำ, กระปุ
- ว. มีปุ่มป่ำมาก เช่น ดูกระปุ่มกระปิ่มตุ่มติ่มเต็ม {นิ. เพชร}.
กระปูด
- ดู กะปูด.