ความหมาย

• 
  

  [ปฺราน] น. โคตร, วงศ์.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปรานี - [ปฺรา-] ก. เอ็นดูด้วยความสงสาร. ปรานีตีเอาเรือ {สำ} ก. เอ็นดูหรือเผื่อแผ่เขา แต่กลับถูกประทุษร้ายตอบ เช่น มุทะลุดุดันขันเหลือ ปรานีตีเอาเรือเสียอีกเล่า {สังข์ทอง}. ปรานีปราศรัย [ปฺรานีปฺราไส] ก.ปรานี {มักใช้ในความปฏิเสธ} เช่น ใช้อย่างไม่ปรานีปราศรัย.

• ปราบ - [ปฺราบ] ก. ทำให้ราบ, ทำให้อยู่ในอำนาจ. ปราบปราม [-ปราม] ก. ทำให้สงบราบคาบ.

• ปราบดาภิเษก - [ปฺราบดา-] ว. มีอภิเษกอันถึงแล้ว. {โบ} น. พระราชพิธีขึ้นเสวยราชสมบัติหรือได้ราชสมบัติ. {ส. ปฺราปฺต + อภิเษก}.

• ปราปต์ - [ปฺราบ] ก. ถึงแล้ว, ได้แล้ว. {ส.: ป. ปตฺต}.

• ปราภพ - [ปะรา-] น. ความฉิบหาย. {ป. ปราภว}.