ความหมาย

• 
  

  [ปฺรี่] ก. เดินหรือวิ่งตรงเข้าไปอย่างรวดเร็ว เช่น ปรี่เข้าไปต่อย. ว. เกือบล้น ในลักษณะเช่นนํ้าเต็มจนเกือบล้นมิล้นแหล่ เช่น น้ำเต็มปรี่ น้ำล้นปรี่.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปรีชญา - [ปฺรีดยา] {แบบ} น. ปรีชา เช่น อันประกอบด้วยจักษุคือปรีชญา {นันโท}. {ส. ปริชฺญา: ป. ปริญฺญฺา}.

• ปรีชา - [ปฺรี-] น. ปัญญาสามารถ, ความรอบรู้จัดเจน. {ส. ปริชฺญา: ป. ปริญฺญา}.

• ปรี๊ด - [ปฺรีด๊ ] ว. อาการที่น้ำหรือของเหลวพ่งุ ออกมาโดยแรงจากช่องแคบ ๆ มีเสียงดังเช่นนั้น เช่น น้ำพุ่งปรี๊ด บ้วนนํ้าลายปรี๊ด: มาก เช่น สูงปรี๊ด, จัด {ใช้แก่รสเปรี้ยว}: เสียงอย่างเสียงเป่านกหวีดยาว ๆ.

• ปรีดา - [ปฺรี-] ก. อิ่มใจ, ปลื้มใจ, ยินดี. {ส. ปฺรีต: ป. ปีต}.

• ปรีดิ , ปรีด์ , ปรดี - [ปฺรี- , ปฺรี ] น. ความอิ่มใจ, ความปลื้มใจ, ความยินดี. {ส. ปฺรีติ: ป. ปีติ}.