ความหมาย

• 
  

  [ปฺริด] น. หลัง, เบื้องหลัง. {ส. ปฤษฺฐ: ป. ปิฏฺฐ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปฤษฎางค์ - [ปฺริดสะดาง] น. ส่วนหลังของร่างกาย, เบื้องหลังร่างกาย, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระปฤษฎางค์.

• ปฤษฐ - [ปฺริดสะถะ] น. หลัง, เบื้องหลัง: พื้นบน: ยอด. {ส.: ป. ปิฏฺฐิ}.

• ปลก - [ปะหฺลก] ว. อาการที่ยกมือไหว้ถี่ผงก ๆ {ใช้แก่กริยาไหว้ ว่า ไหว้ปลก ๆ}.

• ปลกเปลี้ย - [ปฺลกเปฺลี้ย] ก. กะปลกกะเปลี้ย.

• ปลง - [ปฺลง] ก. เอาลง เช่น ปลงหม้อข้าว, ปล่อยหรือเปลื้องให้พ้นไป {ในลักษณะที่รู้สึกว่าหนักอยู่} เช่นปลงหาบ: เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น มีความหมายต่าง ๆ. ปลงกรรมฐาน [ปฺลงกำมะถาน] ก. พิจารณากรรมฐาน. ปลงใจ ก. ตกลงใจ. ปลงช้าง ก. ปลดเปลื้องของหนักบนหลังช้างแล้วปล่อยให้พัก. ปลงชีวิต ก. ฆ่า. ปลงตก ก. พิจารณาจนเห็นจริงแล้วปล่อยไปตามสภาพ. ปลงธรรมสังเวช [ปฺลงทำมะสังเวด] ก. เกิดความสังเวชโดยธรรมเมื่อเห็นความแตกดับของสังขาร {ใช้แก่พระอริยบุคคล}. ปลงธุระ ก. ทอดธุระ, วางธุระ. ปลงบริขาร ก. มอบบริขารให้แก่ผู้อื่นในเวลาใกล้จะตาย {ใช้แก่บรรพชิต}.ปลงผม ก. โกนผม {ใช้แก่บรรพชิต}. ปลงศพ ก. เผาผี, จัดการเผาหรือฝังศพให้เสร็จสิ้นไป. ปลงสังขาร ก. พิจารณาเห็นว่าเราจะต้องตายเป็นแน่แท้. ปลงสังเวช ก. พิจารณาเห็นเป็นเรื่องน่าสลดใจหรือน่าสมเพช. ปลงอนิจจัง ก. รู้สึกสังเวชใจว่าไม่น่าจะเป็นถึงเช่นนั้น. ปลงอาบัติ ก. แสดงความผิดของตนเพื่อเปลื้องโทษทางวินัย {ใช้แก่พระภิกษุ}. ปลงอายุสังขาร ก. บอกกำหนดวันสิ้นสุดแห่งอายุ {ใช้แก่พระพุทธเจ้า}.