ความหมาย

• 
  

  [ปะละ] น. ชื่อมาตรานํ้าหนักมคธ ๑๐๐ ปละเป็น ๑ ตุลา, ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. {ป., ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปละ ๒ - [ปฺละ] ก. ปล่อย, ละทิ้ง , ละเลย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปล่อย เป็น ปล่อยปละ. ว. เรียกควายที่เจ้าของปล่อยให้เที่ยวไปตามลำพังว่า ควายปละ.

• ปลัก - [ปฺลัก] น. แอ่งที่เป็นโคลนเลน เช่น ปลักควาย.

• ปลั๊ก, ปลั๊กไฟ - [ปฺลั๊ก] น. อุปกรณ์ไฟฟ้ามีขาโลหะ ๒ ขา {บางแบบมี ๓ ขา} ปลายข้างหนึ่งของแต่ละขาตรึงอยู่กับวัตถุหุ้มซึ่งเป็นฉนวนไฟฟ้า ใช้เสียบเข้ากับเต้ารับเพื่อให้กระแสไฟฟ้าเคลื่อนที่ผ่านเข้าสู่เครื่องใช้ไฟฟ้าได้ครบวงจร, เต้าเสียบ ก็เรียก. {อ. plug}.

• ปลัง - [ปฺลัง] น. ชื่อไม้เถาชนิด Basella rubra L. ในวงศ์ Basellaceae ใบอวบนํ้า เถาและใบสีเขียวอ่อนหรือแดง มียางเป็นเมือก ผลสุกสีม่วงดำ ยอดและดอกอ่อนกินได้และใช้ทำยาได้, ผักปลัง ก็เรียก, พายัพเรียกปั๋ง.

• ปลั่ง - [ปฺลั่ง] ว. ผ่องใส, มีนํ้านวล, มักใช้เข้าคู่กับคำ เปล่ง เป็น เปล่งปลั่ง.