[ปฺลัง] น. ชื่อไม้เถาชนิด Basella rubra L. ในวงศ์ Basellaceae ใบอวบนํ้า เถาและใบสีเขียวอ่อนหรือแดง มียางเป็นเมือก ผลสุกสีม่วงดำ ยอดและดอกอ่อนกินได้และใช้ทำยาได้, ผักปลัง ก็เรียก, พายัพเรียกปั๋ง.