ความหมาย

• 
  

  [ปะ-] น. ประหาร. {ป.: ส. ปฺรหาร}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปหาส - [ปะ-] น. ประหาส. {ป.: ส. ปฺรหาส}.

• ป้อ - ว. อาการของไก่ที่คึกกรีดปีกไปมา, มีอาการกรีดกรายหยิบหย่ง: อ่อน เช่น ไข่ป้อ: ป๋อ.

• ป๋อ - ก. แสดงอาการโดยจงใจหรือไม่จงใจให้เห็นเด่น ผึ่งผายองอาจ หรือคล้ายคลึงเช่นนั้น.

• ปอ ๑ - น. เส้นใยที่ทำจากเปลือกไม้บางชนิด เช่น ปอแก้ว ปอกระเจา.

• ปอ ๒ - น. ชื่อไม้ล้มลุก ไม้พุ่ม และไม้ต้น หลายชนิด หลายสกุล และหลายวงศ์ที่เปลือกใช้ทำปอ เช่น ปอกระเจา {Corchorus capsularis L. และ C. olitorius L.} ในวงศ์ Tiliaceae, ปอกระสา [Broussonetia papyrifera {L.} Vent.] ในวงศ์ Moraceae, ปอแก้ว {Hibiscuscannabinus L.} ในวงศ์ Malvaceae, ปอสำโรง {Sterculia foetida L.} ในวงศ์ Sterculiaceae.