กลับ
คำว่า
ปอง ๒
ความหมาย
น. เสาเตี้ย ๆ สำหรับผูกเท้าหลังของช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรง ผูกช้างในการเล่นผัดช้าง เรียกว่า เสาปอง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ป่อง ๒
- ว. ตุงเป็นกระพุ้งออกมา เช่น พุงป่อง.
ป่อง ๓, ป่อง ๆ
- ว. อาการของคนโกรธแกมงอนในคำว่า โกรธป่อง ๆ. ป่องร่า {โบ} น. อาการของคนคะนองไม่กลัวใคร ชวนวิวาทกับผู้อื่น. {ปรัดเล}.
ป่อง ๔
- {ถิ่น–อีสาน} น. ปล่อง, ช่อง, ล่อง.
ปอด ๑
- {สรีร} น. อวัยวะทำหน้าที่เกี่ยวกับการหายใจอยู่ภายในร่างกายของคนหรือสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังเป็นส่วนมาก: ตัวสกาที่ข้ามเขตไปไม่ได้. ว. กลัวจนไม่กล้าทำอะไร. ปอดชื้น น. การอักเสบของหลอดลมที่มีเสมหะอยู่ด้วย ทางแพทย์หมายถึง การคั่งของเลือดในปอดเนื่องจากการอักเสบ เป็นช่องทางให้เกิดปอดบวมได้. ปอดบวม น. ปอดอักเสบเนื่องจากเชื้อโรค. ปอดแปด ว. อ่อนน่วมอยู่ภายใน, มักใช้ประกอบกับคำ เหลว เป็นเหลวปอดแปด: อาการที่บ่นไม่รู้จักจบ, อาการที่บ่นร่ำรี้ร่ำไร, กระปอดกระแปด ก็ว่า. ปอดลอย {ปาก} ก. ใจไม่สู้ดีชักจะหวาด ๆ, ใช้ว่า ปอด ก็มี. ปอดเหล็ก น. เครื่องกลไกสร้างด้วยโลหะ ใช้ทำให้เกิดการบีบและขยายของทรวงอกในการหายใจแทนการเคลื่อนไหวตามธรรมชาติในเมื่อมีอัมพาตของกล้ามเนื้อ เช่นในโรคโปลิโอ. {ปาก} ก. อดทน แข็งแรง {ใช้แก่นักกีฬาประเภทวิ่ง}.
ปอด ๒
- น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sphenoclea zeylanica Gaertn. ในวงศ์ Sphenocleaceae ขึ้นตามที่ลุ่มนํ้าขังลำต้นอ่อน ดอกสีเขียว ๆ ขาว ๆ ใช้เป็นผักและทำยาได้เรียก ผักปอด, ผักปุ่มปลา ก็เรียก.