ความหมาย

• 
  

  [-พัด] น. กระพัด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระพัน - ว. ทนทานต่อศัสตราวุธ. {เทียบ ม. กะบัล}.

• กระพา - น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง สำหรับใส่สิ่งของบรรทุกไว้ที่หลังคน ใช้อย่างเป้ มีสายรัดไขว้ที่หน้าอก หรือคาดที่หน้าผาก, อีสานว่า กะพา.

• กระพาก - น. ปลาตะพาก. {ประพาสไทรโยค}. {ดู ตะพาก}.

• กระพี้ - น. ส่วนของเนื้อไม้ที่หุ้มแก่น, เนื้อไม้ที่อยู่ระหว่างเปลือกกับแก่น มีลักษณะอ่อนและยุ่ยง่าย. ว. โดยปริยายหมายความว่า ไม่เป็นแก่นสาร.

• กระพี้เขาควาย - น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Dalbergia cultrata Graham ex Benth. ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นตามป่าเบญจพรรณและป่าทุ่งทั่วไป เว้นแต่ปักษ์ใต้ แก่นสีดำแข็งและหนักมาก ใช้ทำเครื่องเรือน เพลาเกวียน และด้ามเครื่องมือต่าง ๆ.