ความหมาย

• 
  

  น. บราลี.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปะรำ - น. สิ่งปลูกสร้างขึ้นชั่วคราว มีเสา หลังคาแบนดาดด้วยผ้าหรือใบไม้.

• ปะลอม - ก. กิน, กินมูมมาม, กินโดยตะกละตะกลาม.

• ปะวะหล่ำ - [-หฺล่ำ] น. เครื่องประดับสำหรับผูกข้อมือ มักทำเป็นลูกกลม ๆ หรือเป็นกลีบอย่างลูกมะยม หรือเป็นเหลี่ยมเป็นต้น สลักเป็นลวดลาย เดิมมีสีแดง ๆ, ประหล่ำหรือ ลูกประหล่ำ ก็เรียก.

• ปะวะหลิ่ม - [-หฺลิ่ม] น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับพิเศษ มีท่อนเดียว นิยมใช้ร้องในระบำสี่บท, บหลิ่ม หรือ ประหลิ่ม ก็เรียก.

• ปะหงับ, ปะหงับ ๆ - [-หฺงับ] ว. อาการที่ปากอ้าและหุบลงเหมือนอยากจะพูดแต่ไม่มีเสียง, อาการที่ทำปากหงับ ๆ อย่างอาการของผู้ป่วยใกล้จะตาย เช่น นอนเจ็บปะหงับ ๆ. ปะหงับปะง่อน ว. อาการที่โงนเงนทรงตัวไม่อยู่เพราะเจ็บป่วยเป็นต้น, ปะงับปะง่อน ก็ว่า.