ความหมาย

• 
  

  ว. มาก, มักใช้แก่แข็งหรือแน่น ว่า แข็งปั๋ง ท้องแน่นปั๋ง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปั๋ง ๒ - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นปลัง. {ดู ปลัง}.

• ปังตอ - น. ชื่อมีดขนาดใหญ่ ใบมีดรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าสันหนาและแอ่นโค้ง ด้ามทำด้วยไม้ขนาดสั้นพอมือกำใช้สับเนื้อและกระดูกหมูเป็นต้น เรียกว่า มีดปังตอ. {จ. ปังตอ ว่า มีดที่เป็นแผ่น}.

• ปังสุ์ - {แบบ} น. บงสุ์. {ป.}.

• ปังสุกุล - {แบบ} น. บังสุกุล. {ป.}.

• ปังสุกูลิก- - [ปังสุกูลิกะ-] {แบบ} ว. เรียกภิกษุผู้ใช้ผ้าบังสุกุลเป็นปรกติ ว่า ปังสุกูลิกภิกษุ, เรียกชื่อธุดงค์ประการหนึ่งของภิกษุผู้ใช้ผ้าเฉพาะที่ชักมาจากซากศพหรือเก็บได้จากกองฝุ่นกองหยากเยื่อมาทำเครื่องนุ่งห่ม ว่า ปังสุกูลิกังคธุดงค์. {ป. ปํสุกูลิก}.