ความหมาย

• 
  

  {แบบ} น. บงสุ์. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปังสุกุล - {แบบ} น. บังสุกุล. {ป.}.

• ปังสุกูลิก- - [ปังสุกูลิกะ-] {แบบ} ว. เรียกภิกษุผู้ใช้ผ้าบังสุกุลเป็นปรกติ ว่า ปังสุกูลิกภิกษุ, เรียกชื่อธุดงค์ประการหนึ่งของภิกษุผู้ใช้ผ้าเฉพาะที่ชักมาจากซากศพหรือเก็บได้จากกองฝุ่นกองหยากเยื่อมาทำเครื่องนุ่งห่ม ว่า ปังสุกูลิกังคธุดงค์. {ป. ปํสุกูลิก}.

• ปัจเจก, ปัจเจก- - [ปัดเจก, ปัดเจกะ-, ปัดเจกกะ-, ปัดเจก-] {แบบ} ว. เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น ปัจเจกชน. {ป.: ส. ปฺรเตฺยก}. ปัจเจกบุคคล [ปัดเจกกะ-] น. บุคคลแต่ละคน. ปัจเจกพุทธะ [ปัดเจกกะ-] น. ชื่อพระพุทธเจ้าพวกหนึ่งที่ตรัสรู้เฉพาะตัว มิได้สั่งสอนผู้อื่น. {ป.}. ปัจเจกโพธิ [ปัดเจกกะโพด] น. ความตรัสรู้เฉพาะตัว คือ ความตรัสรู้ของพระปัจเจกพุทธเจ้า. {ป.}. ปัจเจกสมาทาน [ปัดเจกะสะมาทาน, ปัดเจกสะมาทาน] น. การสมาทานศีลทีละสิกขาบท เรียกว่า ปัจเจกสมาทาน, ถ้าสมาทานรวบท้าย เช่นว่า พุทฺธปญฺญตฺตํอุโปสถํ สมาทิยามิ หรือ อฏฺฐ สีลานิ สมาทิยามิ เรียก ว่า เอกัชฌสมาทาน. {ป.}.

• ปัจเวกขณ์ - [ปัดจะเวก] {แบบ} น. การเห็นลงจำเพาะ, การพิจารณา. {ป. ปจฺจเวกฺขณ}.

• ปัจโจปการกิจ - {แบบ} น. การที่บุคคลทำตอบแทนอุปการะของผู้อื่น. {ป. ปจฺโจปการ + กิจฺจ}.