ความหมาย

• 
  

  {โบ: กลอน} ว. ทะมึน, มีลักษณะดำมืดสูงใหญ่ น่าเกรงขาม, เช่น กายาศีรษะพลัดพราย หัวขาดเด็ดตายจรลู่กระมึนเหมือนเขา {เสือโค, บางฉบับเป็น ตระหมื้น), ตระมึน หรือ ตระมื่น ก็ใช้, โดยมากใช้ว่า ทะมื่น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระมุท - น. บัว, กมุท ก็ว่า. {แผลงมาจาก กุมุท}.

• กระย่อง - น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง รูปกลมคล้ายโตก, ถ้าใหญ่ใช้เป็นสำรับ, ถ้าเล็กใช้เป็นเครื่องใส่ข้าวตอกดอกไม้บูชาตามวัด, อีสานว่า กะย่อง.

• กระย่องกระแย่ง - ว. ย่องแย่ง.

• กระย่อน - {โบ} ก. ขย้อน คือ อาการขยับขึ้นขยับลง, กระหย่อน ก็ใช้: ยวบยาบ, แกว่ง เช่น ลมไกวกิ่งกลฟ้อนก็กระย่อนอยู่ยานโยน {สมุทรโฆษ}: ขยับ เช่น ยกค้อนกระย่อนดูบริพาร {สมุทรโฆษ}.

• กระย่อม - ดู ระย่อม.