ความหมาย

• 
  

  [ปิบผะลี] น. ดีปลี. {ป.: ส. ปิปฺปลี}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปิ่ม, ปิ้ม - ว. เกือบ, จวน, แทบ.

• ปิย- - [ปิยะ-] ว. ที่รัก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์ต่าง ๆ เช่น ปิยบุตร หรือ ปโยรส = ลูกที่รัก. {ป.: ส. ปฺริย}. ปยิวาจา น. วาจาเป็นที่รัก, เป็นธรรมข้อ ๑ ในสังคหวัตถุ. {ป.}. {ดู สังคหวัตถุ ประกอบ}.

• ปิยังคุ - น. ประยงค์. {ป.}.

• ปิลันธน์ - [ปิลัน] น. เครื่องประดับ. {ป.}.

• ปิ๋ว ๑ - ก. ชักไว้เสีย, เป็นคำใช้ในวิธีเล่นโยนหลุม เมื่อโยนกันจนเหลือ ๑ สตางค์ ก็ชักเอาเสียไม่ต้องโยนอีก เรียกว่าปิ๋ว: ชวด, พลาดจากที่หวัง, เช่น เขาปิ๋วเงินรางวัลก้อนใหญ่. {ปาก} ว. ริบ เช่น ถูกปิ๋วเงินประกัน.