ความหมาย

• 
  

  {โบ} น. กระเบื้องถ้วยหรือทองเหลืองหรือแก้วทำเป็นเครื่องหมายสำหรับใช้แทนเงินในบ่อนเบี้ย: ครั่งประทับตราที่ผูกข้อมือจีนครั้งก่อนเป็นสำคัญว่าได้เสียเงินค่าราชการแล้ว: โดยปริยายหมายความว่า ความดีความชอบ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปี๋ ๑ - น. การเล่นพนันงวดหนึ่ง คือ เฉ่งเงินกันเมื่อหมดเบี้ยครั้งหนึ่ง {มักใช้แก่การเล่นไพ่ไทย}.

• ปี้ ๒ - ก. ร่วมเพศเพื่อสืบพันธุ์ {ใช้แก่ นก เป็ด ไก่ เป็นต้น}.

• ปี๋ ๒ - ว. มักใช้ประกอบคำอื่น หมายความว่า ยิ่งกว่าปรกติ เช่น ดำปี๋ เค็มปี๋ แน่นปี๋.

• ปี่แก้ว - น. ชื่องูขนาดเล็กถึงขนาดกลางหลายชนิด ในสกุล Oligodon วงศ์ Colubridae หัวหลิมเล็ก คอโต หางสั้น แต่ละชนิดมีสีสันและลวดลายต่างกัน อาศัยอยู่ตามซอกหินซอกดิน หากินตามพื้นดิน กินไข่นก ไข่สัตว์เลื้อยคลาน แมลง หนู สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก ไม่ขึ้นต้นไม้ ทำเสียงขู่ได้ มีหลายชนิด เช่น ปี่แก้วใหญ่ [O. joynsoni {Smith}] ปี่แก้วลายกระหรืองอดด่าง [O. cinereus {Günther}] ไม่มีพิษ.

• ปีก - น. อวัยวะสำหรับบินของนกหรือแมลงเป็นต้น, อวัยวะเช่นนั้นของสัตว์บางชนิด แต่ใช้บินไม่ได้, ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ปีกตะไล ปีกเครื่องบิน: โดยปริยายหมายถึง ต้นแขนทั้ง ๒ ข้างในบางลักษณะ เช่น เข้าปีก ตีปีก พยุงปีก หิ้วปีก: ข้าง เช่น ปีกซ้าย ปีกขวา. ปีกกล้าขาแข็ง ก. พึ่งตัวเองได้, เป็นคำที่ผู้ใหญ่มักใช้กล่าวเชิงตำหนิติเตียนผู้น้อย. ปีกกา น. รูปกองทัพที่ตั้งมีกองขวากองซ้ายคล้ายปีกกา: เครื่องหมายรูปดังนี้ { } สำหรับควงข้อความเข้าด้วยกัน เรียกว่า วงเล็บปีกกา. ปีกค้างคาว น. ชื่อร่มผ้าชนิดหนึ่งซี่เป็นเหล็ก. ปีกตะไล น. แผ่นไม้ไผ่บาง ๆ ที่ขดปิดหัวท้ายกระบอกตะไลเป็นรูปวงกลม. ปีกนก น. ส่วนของหลังคาที่อยู่ใต้จั่ว. ปีกไม้ น. ปีกทั้ง ๔ ข้างของซุงที่เลื่อยเปิดออก.ปีกหมวก น. ส่วนที่ยื่นออกมาโดยรอบของหมวกบางชนิด ดัดขึ้นลงได้. ปีกหัก {ปาก} ว. ที่ประสบความผิดหวังหรือพลาดพลั้งอย่างรุนแรงจนหมดกำลัง.