ความหมาย

• 
  

  [ปุงคบ, ปุงคะ-] น. โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า, เช่น ศากยปุงควะ ว่า ผู้ประเสริฐในศากยตระกูล. {ป. ปุงฺคว}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปุงลิงค์, ปุงลึงค์ - {ไว} น. เพศของคำในภาษาบาลีสันสกฤต ที่ไม่จัดเป็นอิตถีลิงค์และนปุงสกลิงค์ เช่น กิมิ {หนอน, แมลง} ตาป {ความเดือดร้อน, ความรำคาญ}, ปุลลิงค์ หรือ ปุลลึงค์ ก็ว่า. {ป. ปุํลิงฺค}.

• ปุจฉา - [ปุดฉา] ก. ถาม เช่น ขอปุจฉาพระคุณเจ้า. {ป.}.

• ปุฏะ - {แบบ} น. ห่อ: หม้อ, ขวด, โอ่ง, ไห: กระจาด. {ป.}.

• ปุณฑริก - [ปุนดะริก, ปุนทะริก] {แบบ} น. บุณฑริก. {ป., ส. ปุณฺฑรีก}.

• ปุด ๑ - น. เรียกการเย็บผ้าทีหนึ่ง ว่า ปุดหนึ่ง. ก. อาการที่นํ้าหรือของเหลวผุดขึ้นน้อย ๆ. ว. เสียงดังเช่นนั้น.