ความหมาย

• 
  

  [ปุบผะ] น. บุปผะ, ดอกไม้. {ป.: ส. บุษฺป}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปุปะ - ก. ปะหลายแห่ง.

• ปุพพ-, ปุพพะ - [ปุบพะ-] ว. บุพ, บุพพะ. {ป.}. ปุพพผลคุนี, ปุรพผลคุนี, บุรพผลคุนี [ปุบพะ-, ปุระพะ-, บุระพะ-, บุบพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก. ปุพพภัททะ, บุรพภัทรบท [ปุบพะ-, บุระพะพัดทฺระบด, บุบพะพัดทฺระบด] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก.

• ปุ่ม - น. ปม, ของที่นูนขึ้นจากพื้นเดิม เช่น ปุ่มฆ้อง. ปุ่มป่ำ ว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ตะปุ่มตะป่ำ ก็ว่า.

• ปุ้ม - น. ยอดที่นูนกลม.

• ปุ๋ม - ว. เสียงดังเช่นนั้น.