กลับ
คำว่า
ปุฬวะ
ความหมาย
[ปุละวะ] น. หนอน. {ป.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปู่
- น. พ่อของพ่อ, ผัวของย่า, ญาติผู้ชายหรือชายที่นับถือชั้นปู่. ปู่ครู น. ตำแหน่งสมณศักดิ์ครั้งกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี. ปู่เจ้า น. ผู้เฒ่าที่คนเคารพนับถือ, เจ้าปู่ ก็ว่า: เทพารักษ์ เช่น เขาใส่สมญาเรา ปู่เจ้า {ลอ}. ปู่ทวด น. พ่อของปู่หรือของย่า. ปู่น้อย น. น้องชายของปู่.
ปู ๑
- น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea อันดับ Decapoda มีหลายวงศ์ หายใจด้วยเหงือก หัวและอกรวมกันเป็นลำตัว ท้องแบนพับอยู่ใต้อก เรียกจับปิ้งหรือตะปิ้ง มีรยางค์ขา ๕ คู่ คู่แรกเป็นขาก้ามพบอาศัยอยู่บนบก ในน้ำจืด และทะเล เช่น ปูดำหรือปูทะเล ปูม้า ปูแสม: ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลงดาวสิธยะ ดาวสมอสำเภา ดาวบุษย์ ดาวปุษยะ หรือ ดาวปุสสะ ก็เรียก. ปูจ๋า น. ชื่อกับข้าวอย่างหนึ่ง เอาเนื้อปูผสมเครื่องกับไข่แล้วใส่กระดองปูนึ่งหรือทอด.
ปู ๒
- ก. วางทอดลงเป็นพื้น เช่น ปูกระดาน ปูหินอ่อน, วางแผ่ลงกับพื้น เช่น ปูเสื่อ ปูผ้า.
ปูเล ๑
- น. เรียกส่วนล่างของทางใบที่หุ้มรอบลำต้นหมากเมื่อแก่จัดแล้วหลุดลงมา ว่า กาบปูเล.
ปูเล ๒
- น. วิธีการจับสัตว์น้ำอย่างหนึ่ง โดยใช้ผ้าหนา ๆ ห่อทรายม้วนเป็นลำยาวแล้วใช้คนประมาณ ๑๐ คนดันผ้าไปตามหาดทรายหรือชายตลิ่งตื้น ๆ เพื่อต้อนปลาขึ้นไปบนฝั่ง.