กลับ
คำว่า
ผสาย
ความหมาย
[ผะ-] ก. กระจาย, เรียงราย, เช่น ตรีมุขสิงหาสน์แก้วกรองผสาย {เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์}. {ข. ผฺสาย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ผสาร
- [ผะสาน] {โบ} ก. ผสาน.
ผอก ๑
- น. การกินข้าว: ข้าวที่กิน: ภาชนะที่อาจสวมหรือใส่สิ่งอื่นได้, ปลอก: ปลาหรือกุ้งประสมตำกับเกลือ. {ถิ่น–อีสาน} ก. ใช้ข้าวสุกเป็นเครื่องมือในการเชื้อเชิญผีออกจากคนที่กำลังเจ็บป่วยเพื่อให้หาย.
ผอก ๒
- ว. น่าเกลียด เช่น แลจะให้แก่พราหมณ์เถ้าผอกหงอกหลง {ม. คำหลวง มหาราช}.
ผอง
- ว. ทั้งปวง, ทั้งหมด.
ผ่อง ๑
- ว. ปลั่ง, ปราศจากมลทิน, ไม่ขุ่นมัว, เช่น ผิวผ่อง หน้าผ่อง ขาวผ่อง. ผ่องแผ้ว ว. เปล่งปลั่ง, บริสุทธิ์, สะอาดหมดจด, เช่น จิตใจผ่องแผ้ว. ผ่องใส ว. สุกใส,บริสุทธิ์, เช่น จิตใจผ่องใส, แจ่มใส, มีน้ำมีนวล, เช่น หน้าตาผ่องใส.