ความหมาย

• 
  

  น. ดาวผลคุนี. {ป.: ส. ผลคุนี}. {ดู ผลคุนี}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ผัง ๑ - น. ไม้สำหรับถ่างผ้าที่ทอให้ตึง ปลายทั้ง ๒ มีเข็มสำหรับเสียบที่ริมผ้า: ไม้หรือเส้นแบบสำหรับเป็นแบบขุดหลุมเสาปลูกเรือน: พื้นที่ราบ: ระดับพื้นที่: แบบที่เขียนย่อหรือขยายจากสิ่งต่าง ๆ เช่น ตึก เรือน, แผนผัง ก็ว่า. ผังเมือง {กฎ} น. แผนผัง นโยบาย และโครงการที่ใช้เป็นแนวทางในการสร้างหรือพัฒนาเมืองหรือส่วนของเมืองในด้านต่าง ๆ เช่น สุขลักษณะ ความสะดวกสบายความสวยงาม ความปลอดภัยของประชาชน.

• ผัง ๒ - ว. เข้มแข็ง, รวดเร็ว, เช่น ผายผัง.

• ผัด - ก. เอาสิ่งที่ใช้เป็นอาหารใส่ลงในกระทะที่มีนํ้ามันหรือนํ้าเล็กน้อย ตั้งไฟแล้วพลิกกลับไปมาจนสุก เช่น ผัดข้าว ผัดหมี่, เรียกอาหารที่ทำด้วยวิธีการเช่นนั้น เช่น ข้าวผัด หมี่ผัด: ย้ายไปย้ายมา, หมุนไปมา, ล่อให้ไล่: ขอเลื่อนเวลาไป เช่น ผัดวัน ผัดหนี้: เอาแป้งลูบที่หน้าเพื่อให้นวล เช่น ผัดหน้า. ผัดกะเพรา, ผัดใบกะเพรา น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อสัตว์ผัดกับเครื่องปรุงมีพริกตำ กระเทียม ใบกะเพรา มีรสเผ็ด เช่นผัดกะเพราหมูสับ. ผัดขี้เมา น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อสัตว์ผัดกับเครื่องปรุงมีพริกตำ กระเทียม ใบกะเพรา มีรสเผ็ด เช่น ก๋วยเตี๋ยวผัดขี้เมา หมูผัดขี้เมา. ผัดฉ่า น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้ปลา หอย เป็นต้นผัดกับพริกตำกระชายหั่นฝอย พริกไทยอ่อน ใช้ไฟแรง. ผัดเจ้าล่อ ก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.ผัดช้าง ก. ล่อให้ช้างไล่. ผัดไทย น. อาหารคาวอย่างหนึ่ง ใช้ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กผัดกับเครื่องปรุงมีน้ำมะขามเปียก เต้าหู้เหลืองหัวไช้โป๊ กุ้งแห้งหรือกุ้งสด ใบกุยช่าย ถั่วงอก เป็นต้น. ผัดผ่อน ก. ผัดพอให้ทุเลาหรือหย่อนคลายลง. ผัดผัน ก. หมุนกลับไปกลับมา. ผัดเพี้ยน ก. ขอเลื่อนเวลาอยู่เรื่อย ๆ, เพี้ยนผัด ก็ว่า. ผัดวันประกันพรุ่ง {สำ} ก. ขอเลื่อนเวลาออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า.

• ผัน ๑ - น. ชื่อบัวชนิด Nymphaea cyanea Roxb et G. Don ในวงศ์ Nymphaeaceae ดอกสีคราม, บัวขาบหรือ ป้านดำ ก็เรียก.

• ผัน ๒ - ก. หัน เช่น ผันหน้า, หมุน เช่น จักรผัน: แบ่งบางส่วนให้เปลี่ยนไปจากแนวหรือลักษณะเดิม เช่น ผันน้ำเข้านา ผันเงินงบประมาณออกสู่ชนบท: เปลี่ยนบางส่วนไปตามลักษณะทางไวยากรณ์ เช่น ผันวิภัตติในภาษาบาลีสันสกฤต ผันกริยาในภาษาอังกฤษ. ผันแปร [-แปฺร] ก. เปลี่ยนแปลงไป, กลับกลายไป, แปรผัน ก็ว่า.ผันผยอง ก. เผ่นลำพองหมุนรอบตัว. ผันผวน ก.กลับไปกลับมา, ปั่นป่วน. ผันผ่อน ก. ลดหย่อนตาม,ลดหย่อนให้. ผันผาด ก. วิ่งหกหันไปมา. ผันผาย ก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า. ผันวรรณยุกต์ ก. เปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ของพยางค์, โบราณใช้ว่าผันอักษร. ผันหม้อ ก. ดงข้าว คือ ทำข้าวให้ระอุ. ผันอักษร {โบ} ก. เปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ของพยางค์,ผันวรรณยุกต์ ก็ว่า.