{กลอน} น. ความเศร้าโศก. ว. น่ากรุณา, น่าสงสาร, เช่น อ่อนจิตสวามีอันพูนกระลูนนุกูลภรรยายิ่งยอดกว่าอันภิปราย {สรรพสิทธิ์), เขียนเป็น กระลู่น์ ก็มี. {ป. กลูน}.