ความหมาย

• 
  

  [-หฺวัด] {กลอน: แผลงมาจาก กวัด} ก. จับด้ามวัตถุแล้วปัดไปมา เช่น เฉวียงหัตถ์กระวัดวรธนู {สรรพสิทธิ์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระว่า - {โบ: กลอน} น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น เสียงนกกระว่ามาตีลาน นกกรงหงส์ห่านร้องขานคู่ {มโนห์รา}.

• กระวาน ๑ - น. {๑} ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Amomum testaceum Ridl. ในวงศ์ Zingiberaceae ชอบขึ้นในป่าดิบชื้นตามภูมิประเทศที่เป็นเขาทางจันทบุรีและตราด ผลค่อนข้างกลม สีนวล มี ๓ พู มีกลิ่นหอมฉุน ใช้ปรุงอาหารและทำยา. {๒} ชื่อเรียกใบของไม้ต้นชนิด Laurus nobilis L. ในวงศ์ Lauraceae กลิ่นคล้ายกระวาน ใช้เป็นเครื่องเทศและแต่งกลิ่นยา.

• กระวาน ๒ - น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น กระวานกระแวนแกลนกลัว {สมุทรโฆษ}.

• กระวานเทศ - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Elettaria cardamomum {L.} Maton ในวงศ์ Zingiberaceae มาจากประเทศอินเดียตอนใต้ ผลรูปกระสวยหรือรูปไข่ปลายแหลม สีนวล มี ๓ พู กลิ่นหอมฉุน, เอลา ลูกเอ็ล หรือ ลูกเอ็น ก็เรียก.

• กระวาย - {กลอน} ว. ส่าย, ดิ้น, เช่น ทอดตนตีทรวงกระวาย {อุเทน), ใช้เข้าคู่กับคำ กระเวย และ กระโวย เป็น กระเวยกระวาย และ กระโวยกระวาย. กระวายกระวน ก. กระวนกระวาย, วุ่นวายใจ, แสดงอาการวุ่นวายไม่เป็นสุข, เช่น เมื่อเราอยู่ที่นี้จะต้องกระวายกระวนด้วยเหลือบยุงริ้นร่าน {ม. ร่ายยาว สักบรรพ}.