ความหมาย

• 
  

  น. เจ้าสาว: เมีย: ผู้หญิง. {ส., ป. วธู}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พ่น - ก. ห่อปากเป่าให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งในปากออกมาเป็นฝอยเป็นต้น, อาการที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น พ่นไฟ พ่นสี, {ปาก} พูดมาก เช่น รีบ ๆ เข้าเถอะ อย่ามัวพ่นอยู่เลย.

• พ้น - ก. อาการที่ผ่านหรือหลุดเป็นต้นออกไปอยู่นอกเขตหรือเลยที่กำหนดไว้ เช่น พ้นอันตราย พ้นทุกข์ พ้นบ้าน ข้ามพ้น บินพ้น ผ่านพ้น หลุดพ้น. พ้นวิสัย ว. เกินความสามารถ, ที่ไม่อาจเป็นไปได้หรือไม่สามารถจะกระทำได้.

• พน, พน- - [พน, พะนะ-] น. ป่า, พง, ดง. {ป., ส. วน}. พนขัณฑ์ น. ทิวไม้, แนวป่า, ราวป่า, ราวไพร. {ส. วนขณฺฑ: ป. วนสณฺฑ}. พนโคจร น. ชาวป่า, พรานป่า. {ส. วนโคจร}. พนจร,พนจรก [พะนะจอน, พะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. {ป., ส. วนจร, วนจรก}. พนชีวี น. ชาวป่า. {ส. วนชีวินฺ}. พนธารา น. แถวต้นไม้ {เช่น ตาม ๒ ข้างถนนหลวง}. {ส. วนธารา}. พนวาสี น. ผู้อยู่ป่า, ฤษี. ว. ซึ่งอยู่ในป่า. {ป., ส. วนวาสี}. พนสณฑ์ น. พนขัณฑ์. {ป. วนสณฺฑ: ส. วนขณฺฑ}. พนันดร, พนานดร [พะนันดอน, -ดอน] น. ระหว่างป่า, กลางป่า, ภายในป่า. {ป., ส. วนนฺตร}. พนาดร, พนาดอน น. ป่าสูง, ใช้ว่า วนาดร หรือ วนาดอน ก็มี. พนาธวา [พะนาทะวา] น. ทางป่า.พนาราม น. ป่าอันรื่นรมย์. {ป., ส. วน + อาราม}. พนาลัย น. ป่า. {ส. วนาลย}. พนาลี น. ทางป่า: แนวไม้. {ส. วนาลี}. พนาวา {กลอน} น. ป่า. พนาวาส น. ที่อยู่ในป่า. {ป. วนาวาส}. พนาเวศ น. ป่า. พนาศรม [พะนาสม] น. ที่อยู่ในป่า. {ส. วนาศฺรม}. พนาศรัย น. คนอยู่ป่า. {ส. วนาศฺรย}. พนาสณฑ์, พนาสัณฑ์ น. ราวป่า, แนวป่า, ทิวไม้, ป่าสูง, ป่าดง, วนาสณฑ์ หรือ วนาสัณฑ์ ก็ว่า. พเนจร น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า: โดยปริยายหมายความว่าเที่ยวไปเรื่อย ๆ เช่น ชายพเนจร. {ป., ส. วเนจร}.

• พนม - น. ภูเขา. {ข.}: ลักษณะของสิ่งที่เป็นพุ่มยอดแหลมอย่างดอกบัวตูม. ก. ทำให้มีรูปอย่างดอกบัวตูม เช่น พนมมือ. พนมเพลิง น. กองเพลิงเผาศพ. พนมมือ ก. กระพุ่มมือ, ประนมมือ ก็ว่า. พนมศก น. เลขปีรัชกาลที่เขียนบนหลังศก. พนมศพ น. การทำศพหรือการแต่งศพที่เป็นงานใหญ่.

• พนมสวรรค์ - ดู นมสวรรค์.