[พะนัดสะ-] น. ป่า, พง, ดง. {ป., ส. วน}. พนัสดม [พะนัดสะดม] น. ป่ามืด, ป่าทึบ. พนัสบดี [พะนัดสะบอดี] น. เจ้าป่า. {ส. วนสฺปติ หมายถึง ต้นโพ ต้นไทร และต้นมะเดื่อ: ป. วนปฺปติ}.