ก. เห็น {ใช้แก่อาการเห็นซึ่งต่อเนื่องกับกิริยาอื่น เช่น ขุดพบ ค้นพบ ไปพบ หาพบ}, ปะ, ประสบ, เจอะ, เจอ, เช่น พบเพื่อน พบอุปสรรค. พบปะ ก. พบด้วยความสนิทสนมคุ้นเคย. พบพาน ก. ปะกัน, เจอกัน, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่ประสบพบพาน. พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น {สำ} ก. พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่, ใช้ว่า พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น ก็มี.