[พฺรึกสะ-, พฺรึก] น. ต้นไม้. {ส. วฤกฺษ: ป. รุกฺข}. พฤกษชาติ น. ต้นไม้, จำพวกต้นไม้. พฤกษทล น. ใบไม้. {ส.}. พฤกษเทวดา น. เทวดาที่สิงอยู่ที่ต้นไม้. {ส.}. พฤกษราชน. ต้นปาริชาต. {ส.}. พฤกษศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยต้นไม้. พฤกษา [พฺรึกสา] น. ต้นไม้.