ความหมาย

• 
  

  [พฺลอง] น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิด ในสกุล Memecylon วงศ์ Melastomataceae เนื้อละเอียดและแข็ง เช่น พลอง {M. garcinioides Blume} พลองขี้นก {M. floribundum Blume} พลองเหมือด {M. edule Roxb.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พลอง ๒ - [พฺลอง] น. เรียกไม้ใช้เป็นอาวุธยาวประมาณ ๔ ศอก ว่า ไม้พลอง.

• พลองแก้มอ้น - ดู สะเอ้ง ๒ {๑}.

• พลอด - [พฺลอด] ก. พูดเรื่อยอย่างอ่อนหวานน่าฟัง. พลอดรัก ก. พูดจาอ่อนหวานต่อกันในเรื่องรัก ๆใคร่ ๆ.

• พลอน - [พฺลอน] ก. ปอกให้มีเปลือกติดอยู่บ้าง เช่น พลอนมะพร้าว, เรียกมะพร้าวที่ปอกแล้วเช่นนั้น ว่า มะพร้าวพลอน, ปล้อน. ว. ชอนไป, พรุน, ย่อยยับ.

• พลอมแพลม - [พฺลอมแพฺลม] ว. วาบแวบ, ผลุบโผล่, ประปราย, ไม่สมํ่าเสมอ, เช่น หญ้าขึ้นพลอมแพลม.