กลับ
คำว่า
พลั่ง, พลั่ง ๆ
ความหมาย
[พฺลั่ง] ว. อาการที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสายด้วยกำลังดัน เช่น น้ำเดือดพลั่ง ๆ น้ำไหลพลั่ง ๆ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พลัด
- [พฺลัด] ก. พลาด หลุด หรือหล่นไปจากที่ใดที่หนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ เช่น ของพลัดจากมือ เด็กพลัดจากต้นไม้: แยกจากไปโดยไม่ตั้งใจ เช่น มาด้วยกัน แต่คนแน่นมากเลยพลัดกันไป, แยกจากไป โดยไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ใด เช่น พลัดพ่อ พลัดแม่ พลัดลูก พลัดเมีย, จากที่ที่เคยอยู่ เช่น พลัดถิ่นฐานบ้านเมือง พลัดบ้าน พลัดเมือง. พลัดถิ่น ว. อยู่ไกลจากถิ่นที่อยู่ของตน เช่น เรียกรัฐบาลที่ตั้งศูนย์บัญชาการอยู่นอกประเทศของตน ว่า รัฐบาลพลัดถิ่น. พลัดที่นาคาที่อยู่ {สำ} ก. พลัดพรากจากถิ่นฐานเดิม, ระหกระเหิน. พลัดพราก [-พฺราก] ก. แยกออกจากบุคคลหรือสถานที่ที่เคยผูกพัน.
พลัน
- [พฺลัน] ว. ทันที เช่น โดยพลัน เร็วพลัน.
พลับ
- [พฺลับ] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Diospyros malabarica {Desr.} Kostel. var. siamensis {Hochr.} Phengklai ในวงศ์ Ebenaceae คล้ายตะโก ผลกินได้, มะพลับ ก็เรียก.
พลับเขา
- ดู กระดูกค่าง.
พลับพลา ๑
- [-พฺลา] น. ที่ประทับชั่วครั้งคราวสำหรับรับรองพระเจ้าแผ่นดินและพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง.