ความหมาย

• 
  

  [-พฺลา] น. ที่ประทับชั่วครั้งคราวสำหรับรับรองพระเจ้าแผ่นดินและพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พลับพลา ๒ - ดู หลาย ๒.

• พลับพลึง - [-พฺลึง] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Crinum asiaticum L. ในวงศ์ Amaryllidaceae ใบยาวใหญ่เป็นกาบ หัวมีพิษ ดอกสีขาว กลิ่นหอม.

• พลับพลึงธาร - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Crinum thaianum J. Schulze วงศ์ Amaryllidaceae ใบเรียวแคบ ดอกสีขาว ขึ้นในลำธาร.

• พลั่ว - [พฺลั่ว] น. เครื่องมือสำหรับแทงดิน สาดดิน สาดข้าว รูปแบน ๆ มีด้ามสำหรับถือ.

• พล่า - [พฺล่า] น. เครื่องกับข้าวชนิดหนึ่ง คล้ายยำ มักใช้เนื้อดิบ ทำให้สุกด้วยของเปรี้ยวเช่นมะนาว.