กลับ
คำว่า
กระสับกระส่าย
ความหมาย
ว. เร่าร้อนใจทนนิ่งเป็นปรกติไม่ได้, กระวนกระวาย, ทุรนทุราย.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระสา ๑
- น. {๑} ชื่อนกขนาดใหญ่หลายชนิด ในวงศ์ Ciconiidae ปากหนาแบนข้าง ยาว ปลายแหลมตรง คอและขายาว เวลาบินคอเหยียดตรง ทำรังด้วยกิ่งไม้ อยู่บนยอดไม้สูง กินปลาและสัตว์น้ำขนาดเล็ก ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น กระสาคอขาว [Ciconia episcopus {Boddaert}] กระสาคอดำ [Ephippiorhynchus asiaticus {Latham}]. {๒} ชื่อนกยางขนาดใหญ่ ในวงศ์ Ardeidae ปากยาว ปลายแหลม ฤดูผสมพันธุ์เพศผู้มีขนยาวบริเวณท้ายทอย ๒ เส้น คอยาว เวลาบินคอโค้งงอ ขายาว เล็บของนิ้วกลางที่หันไปข้างหน้าหยักคล้ายซี่หวีทำรังด้วยกิ่งไม้บนยอดไม้สูงปานกลาง กินปลาและสัตว์น้ำ ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ กระสานวล {Ardea cinerea Linn.} กระสาแดง {A. purpurea Linn.} และกระสาใหญ่ {A. sumatrana Raffles}.
กระสา ๒
- น. ชื่องูชนิดหนึ่ง เช่น งูไซงูกระสา {ไตรภูมิ}.
กระสา ๓
- น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Broussonetia papyrifera {L.} Vent. ในวงศ์ Moraceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ตามริมแม่นํ้าลำคลอง ใบใหญ่เท่าฝ่ามือหรือกว่านั้นบ้าง รูปไข่ปลายแหลม ขอบใบเป็นจัก ๆ หรือเว้าเป็น ๓ แฉก มีขนทั้ง ๒ ด้าน เปลือกใช้ทำกระดาษได้เรียก กระดาษสา, พายัพเรียก สา.
กระสานติ์
- {กลอน} ว. สงบ, ราบคาบ, กสานติ์ ก็ใช้, เขียนเป็น กรสานต์ ก็มี เช่น ดำรงกรษัตรให้กรสานต์ {ยวนพ่าย}. {กระ + ป. สนฺติ: ส. ศานฺติ}.
กระสาบ ๑
- {โบ} น. กระสอบหนัง. {ปาเลกัว}.