[พฺลิก] ก. กลับด้านหนึ่งเป็นอีกด้านหนึ่ง เช่น เรือพลิกท้อง ปลาพลิกท้อง นอนพลิกข้าง พลิกหน้าหนังสือพลิกถ้อยคำ. พลิกกระเป๋า {ปาก} ก. เสียจนหมดตัวเพราะผิดจากที่คาดหมายไว้ {ใช้แก่การพนัน}. พลิกตัว ก. เปลี่ยนท่านอนจากท่าหนึ่งเป็นอีกท่าหนึ่งเช่นจากนอนหงายเป็นนอนตะแคง. พลิกแผ่นดิน {สำ} ก. เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในระบบหรือวิธีการปกครองแผ่นดิน. ว. อาการที่ตามหาเท่าไร ๆ ก็ไม่พบ เช่น หาจนพลิกแผ่นดิน. พลิกแพลง [-แพฺลง] ว. ยักเยื้องถ่ายเทเป็นอย่างอื่น ๆ, ที่เปลี่ยนแปลงให้ผิดไปจากแบบปรกติธรรมดา, เช่น พูดพลิกแพลง ทำพลิกแพลง เล่นพลิกแพลง เตะตะกร้อท่าพลิกแพลง. ก. กลับกลาย, เปลี่ยนแปลง, เช่น วิธีการพลิกแพลง: ดัดแปลง, ยักย้ายถ่ายเท, เช่น ช่างพลิกแพลง. พลิกศพ ก. ชันสูตรศพ. พลิกหน้ามือเป็นหลังมือ {สำ} ก. เปลี่ยนแปลงหรือทำให้ผิดไปจากเดิมอย่างตรงกันข้าม, กลับหน้ามือเป็นหลังมือ ก็ว่า.