กลับ
คำว่า
พ้อม
ความหมาย
น. ภาชนะสานชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายกระชุ แต่ใหญ่กว่า
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พ่ะ
- {โบ} ว. จ้ะ, ขอรับ.
พะ ๑
- น. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า: ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน: ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.
พะ ๒
- ใช้นำหน้าคำที่ตั้งต้นด้วยตัว พ มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น พะพรั่ง พะพรั่น พะพราย.
พะเน้าพะนอ
- ก. พรํ่าเอาอกเอาใจเกินสมควร.
พะเน้าพะนึง
- ก. ทำอิด ๆ เอื้อน ๆ: เซ้าซี้.