กลับ
คำว่า
พังผืด
ความหมาย
น. เยื่อเหนียวที่ยึดกล้ามเนื้อให้ติดกัน, พั้งผืด ก็ว่า.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พังพวย
- ดู แพงพวย.
พังพอน
- น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในสกุล Herpestes วงศ์ Viverridae ขนลำตัวหนาสีนํ้าตาลหรือเทา หัวแหลม หางยาวเป็นพวง เคลื่อนไหวเร็วมาก กินสัตว์ ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ พังพอนธรรมดา [H. javanicus {Geoffroy}] ตัวเล็ก สีนํ้าตาล และพังพอนกินปูหรือพังพอนยักษ์ [H. urva {Hodgson}] ตัวใหญ่สีเทา มีแต้มขาวที่ด้านข้างลำคอ.
พังพาน
- น. คองูเห่าหรืองูจงอางที่แผ่แบนออกทำท่าจะฉก, แม่เบี้ย ก็เรียก, โดยปริยายหมายถึง คอพญานาคหรืองูใหญ่ที่แผ่ออกอย่างที่ปรกอยู่เหนือพระพุทธรูปปางนาคปรก.
พังพาบ
- ก. อาการที่นอนคว่ำ หน้าเชิด.
พัช
- [พัด] น. วัช, คอก. {ป. วช}.