ความหมาย

• 
  

  ดู พาณ, พาณ-.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พาณิช - น. พ่อค้า. {ส., ป. วาณิช}.

• พาณิชย-, พาณิชย์ - [พานิดชะยะ-] น. การค้าขาย: ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์ และกิจการทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวเนื่องกับการพาณิชย์รวมตลอดทั้งการซื้อขายและแลกเปลี่ยนสินค้า การควบคุมและส่งเสริมเกี่ยวกับกิจการค้าและการประกันภัย. {ส. วาณิชฺย: ป. วาณิชฺช}. พาณิชยกรรม น. การค้า. พาณิชยการ น. การค้า. พาณิชยศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยการค้า. พาณิชยศิลป์ น. ศิลปกรรมประเภทหนึ่งซึ่งสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในด้านธุรกิจการค้าโดยเฉพาะ เช่น ศิลปะในการเขียนภาพโฆษณา ศิลปะในการออกแบบเครื่องแต่งกาย.

• พาณินี - น. นางละคร, นางระบำ: หญิงเมาสุรา. {ส.}.

• พาณี - น. เสียง, ถ้อยคำ, ภาษา: เจ้าแม่แห่งวาจา คือ พระสรัสวดี. {ป., ส. วาณี}.

• พาด - ก. ก่าย เช่น ขาพาดหมอนข้าง, ทอด เช่น พาดบันได พาดสะพาน, พิง เช่น เอาบันไดพาดไว้ที่กำ แพง, วางทาบลง, วางทาบห้อยลง, เช่น ผ้าขาวม้าพาดบ่า พาดผ้าไว้ที่ราว พาดผ้าสังฆาฏิ. พาดควาย ว. เรียกลักษณะการห่มผ้าของพระอย่างหนึ่ง คือเอาจีวรจีบเข้าแล้วพาดบ่า แล้วคาดรัดประคดอก ว่า ห่มพาดควาย. พาดพิง ก. เกี่ยวโยงไปถึง เช่น ให้การพาดพิงถึงผู้อื่น. พาดหัวข่าว ก. เก็บความสำคัญของข่าว นำมาตีพิมพ์เป็นหัวเรื่องโดยใช้ตัวอักษรขนาดใหญ่ผิดปรกติเพื่อให้เกิดความสนใจ, เรียกข่าวเช่นนั้น ว่า ข่าวพาดหัว.