กลับ
คำว่า
พิเรนทร์
ความหมาย
[พิเรน] ว. อุตรินอกลู่นอกทาง เช่น เล่นพิเรนทร์ คนพิเรนทร์.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พิเราะ
- ว. ไพเราะ, เพราะ, เสนาะ. {ข. พีเราะ}.
พิเศษ
- ว. นอกเหนือหรือแตกต่างไปจากปรกติธรรมดา {มักใช้ในทางดี} เช่น ในกรณีพิเศษ เขาเป็นคนมีความจำเลิศเป็นพิเศษ, ไม่ใช่ปรกติธรรมดาหรือประจำ เช่น อาจารย์พิเศษ, ที่แยกเป็นส่วนหนึ่งต่างหาก เช่น คนไข้พิเศษ นักศึกษาพิเศษ: ลำดับชั้นหรือขั้นของยศเป็นต้นที่สูงกว่าเอก เช่น ข้าราชการชั้นพิเศษ พระครูสัญญาบัตรชั้นพิเศษ. {ส. วิเศษ: ป. วิเสส}.
พิโดร
- [พิโดน] ก. ฟุ้งไป {ใช้แก่กลิ่น}. {ข. พิโดร: ส. วิตร}.
พิโมกข์
- น. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น. {ป. วิโมกฺข: ส. วิโมกฺษ}.
พิโมกษ์
- น. พิโมกข์. {ส. วิโมกฺษ: ป. วิโมกฺข}.