กลับ
คำว่า
พิโมกข์
ความหมาย
น. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น. {ป. วิโมกฺข: ส. วิโมกฺษ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พิโมกษ์
- น. พิโมกข์. {ส. วิโมกฺษ: ป. วิโมกฺข}.
พิโยกพิเกน
- ก. โยกโย้ไม่เสร็จสิ้นไปง่าย ๆ.
พิโยค
- ก. พลัดพราก, จากไป. {ป., ส. วิโยค}.
พิโรธ
- {ราชา} ก. โกรธ, เคือง, ใช้ว่า ทรงพระพิโรธ. {ป., ส. วิโรธ ว่า การขัดขวาง}.
พิโลน
- ว. สุกใส.