ความหมาย

• 
  

  [พิชะยะ] น. ความชนะ. {ป., ส. วิชย}. พิชัยสงคราม น. ตำราว่าด้วยกลยุทธ์, ตำราว่าด้วยวิธีการเอาชนะในสงคราม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พิชาน - น. ความรู้สึกตัว, การรับรู้อารมณ์หรือสิ่งเร้า. {อ. consciousness}.

• พิชิต, พิชิต- - [พิชิดตะ-] น. แว่นแคว้นที่ปราบปรามแล้ว, แว่นแคว้น. ก. ชนะ, ปราบให้แพ้. {ป., ส. วิชิต}. พิชิตมาร น. พระผู้ชนะมาร คือ พระพุทธเจ้า. {ป. วิชิตมาร}.

• พิฑูรย์ - น. ไพฑูรย์. {ส. ไวฑูรฺย: ป. เวฬุริย}.

• พิณ - น. ชื่อเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง บรรเลงด้วยการดีดสาย. {ป., ส. วีณา}. พิณพาทย์ น. ชื่อเรียกวงดนตรีไทยโบราณ ประกอบด้วยเครื่องดีด คือ พิณ ผสมกับเครื่องตี ได้แก่ ระนาดและฆ้องวงชนิดต่าง ๆ เป็นหลัก และเครื่องกำกับจังหวะ เช่น ฉิ่ง ฉาบ กรับ โหม่ง ตะโพน กลองทัด กลองแขก และกลองสองหน้า ต่อมาเปลี่ยนพิณ เป็น ปี่ จึงเปลี่ยนชื่อเป็น ปี่พาทย์. พิณพาทย์เครื่องคู่ {โบ} น. ปี่พาทย์เครื่องคู่. พิณพาทย์เครื่องห้า {โบ} น. ปี่พาทย์เครื่องห้า. พิณพาทย์เครื่องใหญ่ {โบ} น. ปี่พาทย์เครื่องใหญ่.

• พิดทูล - ก. เพ็ดทูล.